Υποφέρω, υποφέρεις, υποφέρει.
Υποφέρουμε, υποφέρετε, υποφέρουν.

Σας έχω πολύ καλά νέα. Όλοι ανεξαιρέτως οι άνθρωποι, απανταχού της γης, ανέκαθεν υπέφεραν, υποφέρουν και θα συνεχίσουν να υποφέρουν για χίλιες δύο αιτίες και αφορμές. Οπότε, μπορείτε να σταματήσετε να αναρωτιέστε γιατί υποφέρετε, και να αποδεχτείτε την ανθρώπινη φύση σας.

Το παράδοξο είναι πως όσοι από εμάς δηλώνουμε ευτυχισμένοι στην ζωή μας το κάνουμε όχι επειδή δεν έχουμε βάσανα, αλλά διότι είμαστε ευτυχισμένοι παρά τα βάσανά μας. Η ευτυχία είναι μια έννοια πολύ δύσκολη να οριστεί γιατί ο καθένας μας την αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Δεν υπάρχει επιστημονικός ορισμός, ούτε βοηθά η επιστημονική μέθοδος για να διερευνηθεί η ευτυχία. Επίσης, η ευτυχία και η δυστυχία φαίνεται να είναι ανεξάρτητες η μια από την άλλη. Αν εκλείψουν οι λόγοι που είμαστε δυστυχισμένοι, δεν σημαίνει αυτόματα πως θα είμαστε ευτυχισμένοι. Τέλος, αξίες όπως τα χρήματα, η εξουσία, η δόξα και οι απολαύσεις, έχουν αναμφισβήτητα έναν ρόλο να παίξουν, από μόνες τους όμως αδυνατούν να μας προσφέρουν την πολυπόθητη ευτυχία.

Αυτή η συνειδητοποίηση είναι πολύ χρήσιμη αλλά και κρίσιμη για εμάς τους γονείς, γιατί μας επιτρέπει να δούμε την ευτυχία αλλά και τα βάσανα των παιδιών μας με φρέσκια ματιά. Κάθε φορά που βλέπουμε τα παιδιά μας να υποφέρουν μπορούμε να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να αναρωτηθούμε: είναι αυτό το βάσανο περιττό, ή χρήσιμο για να γίνει το παιδί μου πιο ανθεκτικό, πιο ικανό ώστε στο μέλλον να μάθει να ανταπεξέρχεται σε όλο και μεγαλύτερα βάσανα που θα φέρει η ζωή;

Αντισταθείτε στα περιττά βάσανα, τα δικά σας και των παιδιών σας. Από την άλλη όμως, αποδεχτείτε τα αναπόφευκτα βάσανα που προσφέρουν εμπειρίες ζωής, γνώσεις και κρίση, δηλαδή σοφία.