Τι σχέση έχουν τα παιδιά με την ψυχή και την ψυχική υγεία; Γιατί η μάνα κανακεύει το παιδί της και του λέει: «αγάπη μου, καρδιά μου, ΨΥΧΗ μου;» Τι είναι η ψυχή;

Η ψυχή είναι αυτό το άυλο, το υπερβατικό, το αθάνατο μέρος του είναι μας που μας ενώνει με τους άλλους ανθρώπους. Η ψυχή μας είναι η μικρή φλόγα που μαζί με τις φλογίτσες γύρω μας αποτελούν το φως της ζωής. Είμαστε αθάνατοι μέσα από τα παιδιά μας. Ακόμα και στο πεζό, το υλικό επίπεδο κουβαλάμε μέσα μας το DNA που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας, η ιστορία των οποίων χάνεται στα βάθη των αιώνων.

Ποιος είναι ο τρόπος με τον οποίο τα παιδιά μας γιατρεύουν; Με χίλιους και δύο τρόπους. Τα παιδιά μας προσγειώνουν στο εδώ και το τώρα. Χρειάζεται να τα νοιαζόμαστε, να τα φροντίζουμε και να τα αγαπάμε μέρα και νύχτα. Τα παιδιά είναι το σχολείο των ενηλίκων, μας οδηγούν στην ωρίμανση, μας ταπεινώνουν και μας αποκαλύπτουν το πόσο ανώριμοι είμαστε, πόσα λάθη κάνουμε και πόσα πράγματα μαθαίνουμε, για τον εαυτό μας, για εκείνα και για την ζωή. Τα παιδιά μας διδάσκουν τι θα πει δέσμευση, αφοσίωση, υπομονή, επιμονή, γλυκιά κούραση. Τα παιδιά είναι άγχος, είναι έγνοια, είναι ευθύνη, αγωνία, πόνος, θλίψη, απογοήτευση, απόγνωση. Τα παιδιά είναι χαρά, είναι τραγούδι, είναι παιχνίδι, είναι συντροφιά, χάδι, γέλιο, ευτυχία. Τα παιδιά είναι το παρόν και το μέλλον, η ζωή μας όλη, το νόημα της ζωής.

Αν δεν είμαστε κοντά στα παιδιά δεν μπορούμε να νιώσουμε την πλήρη εμπειρία της ζωής. Τα παιδιά είναι ο πόνος και η χαρά, είναι ο σκοπός της ζωής μας. Κι αν δεν έχουμε ακόμα δικά μας παιδιά; Δεν χρειάζεται να έχουμε δικά μας παιδιά για να γιατρευτούμε. Τρέξτε στα μικρά σας ξαδέρφια, τα βαφτιστήρια, τα παιδιά της γειτονιάς. Τότε θα σας ανοίξει η όρεξη να αποκτήσετε και δικά σας παιδιά. Αν έχετε ήδη παιδιά και μπορείτε, κάντε κι άλλα. Αν μεγάλωσαν κι έφυγαν από κοντά σας, κοιτάξτε γύρω σας.

Τρέξτε στους μικρούς γιατρούς!